Ζαχαρούλης

Είχες ένα γλυκό χαμόγελο. Ή μάλλον έχεις. Βέβαια δεν το βλέπω πια. Δεν μπορώ να το βλέπω όταν ξυπνάω ούτε πριν κοιμηθώ.
Τι όμορφα ζαχαρένια μαλλιά. Ξανθά ζαχαρένια μαλλιά. Όπως η μαύρη ζάχαρη που έβαζα το χειμώνα στον καφέ. Αλλά ποτέ δεν έλιωνε. Και έμενε πάντα μια ζάχαρη στον πάτο του φλιτζανιού. Γλυκός χειμώνας.
Μακάρι αυτό το χειμώνα να ερχόσουν. Ο ζαχαρούλης. Ο ζαχαρούλης με τη ζαχαρένια καρδιά και τα ζαχαρένια μαλλιά. Και τις ζαχαρένιες εκφράσεις του προσώπου. Και τις ζαχαρένιες κινήσεις και τα ζαχαρένια φιλιά. 
Μια νύχτα
Ενα πρωινό
Που πέρασαν.
Ζαχαρούλη, θέλω ακόμα να πιστεύω πως δεν είσαι ένας απλός ζάχαρος.

                                                             Αστρίτσι 
                                                         Καλοκαίρι 2012