Άγγιγμα αγάπης...

Τα παιδάκια μου. Που αλλάζουν μάτια. Με άλλα γεννιούνται και με άλλα καταλήγουν. Με άλλα, γεμάτα αγάπη...

Και σύ. Που αργά το βράδυ, μία νύχτα, σε ένα μαγαζί με πλησίασες. Και μου συστήθηκες. Και στα αυτιά μου έφταναν σκόρπιες ρίμες.

"Είσαι καλή. Θα παλέψεις να σώσεις πολλά παιδιά. Τα παιδάκια σου. Τα μάτια σου εκπέμπουν ανθρωπιά. Θα τα καταφέρεις. Αγαπάς αυτό που κάνεις. Έχεις γεννηθεί για αυτό."

Και ναι.

ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ. Και το κατάλαβα και τότε. Τότε που σε κοίταξα γλυκά στα μάτια με αγάπη, πολλή αγάπη, και σου ζήτησα να με βοηθήσεις να κλέψουμε μια σαγιονάρα. Και συ μου είπες να μην ανησυχώ. Και πως θα την επισκευάσουμε. Μαζί. Και χάρηκα γιατι είδα τη γαλήνη στα μάτια σου. Ακόμα και αν μόνο σε μένα φάνηκε γαλήνη. Και με πήρες απ' το χέρι. Με πήρες απ'το χέρι για να ψάξουμε. "Μια παραμάνα ή ενα συνδετήρα" Και ρωτούσα παντού. Και όλοι με κοίταζαν σαν να είμαι χαζή. Περίμεναν όλοι στην ουρά για να πάρουν κρασί. Και γω έψαχνα μια παραμάνα ή ένα συνδετήρα. Και με κρατούσες απο το χέρι. Και ένιωσα ένα κύμα αγάπης να με κατακλύζει. Η αγάπη σου. Ερχόταν απο το χέρι σου. Η αγάπη. Και μου είπες πως δε συναντάς κάθε μέρα μάτια σαν τα δικά μου. Και συγκινήθηκα. Και ένας κύριος απο το διπλανό τραπέζι μας τράβηξε προς το μέρος του. Μας τράβηξε. Μαζί. Μου κρατούσες το χέρι. Και σε ρώτησε αν τραγουδούσες στο kramahoperrata. Και πως η φωνή σου, έτσι όπως την άκουσε τυχαία, ήταν δυνατή και σκέφτηκε πως ήσουν κάποιος απο κεί. Και εγώ χαμογέλασα. Γιατί κάτι μου έλεγε αυτό το όνομα. Πολλά μου έλεγε.Και είπες πως δυστυχώς δεν ήσουν εσύ. Και χαμογέλασες. Το παιδάκι μου. Προφανώς δεν ήσουν εσύ. Ακόμα και αν τα κορίτσια επέμεναν πως μου την έπεφτες. Ήταν αγάπη. Η μία και μοναδική ανθρώπινη αγάπη. Όλο το υπόλοιπο βράδυ έλαμπαν τα μάτια μου. Απο πάθος και αγάπη. Πίστη. Στη ζωή και στην αγάπη. Και ας σε κράτησα λίγο πιο σφυχτά, και ας πόνεσε το χέρι σου. Δεν το ήθελα. Αλήθεια δεν το ήθελα. Και ας ένιωσα τη ροή στις φλέβες του χεριού σου το επόμενο πρωί. Το αίμα να τρέχει τόσο γρήγορα. Το αίμα σου. Απο τη σωστή πορεία αυτή τη φορά. Το αίμα κυλούσε απο τη σωστή πορεία. Και εγώ ήμουν απέναντί σου. Συνεχώς επιζητούσα να σε αγγίξω. Και συ. Μου κρατούσες το χέρι για να με κουνήσεις στην εώρα. Μου κρατούσες το χέρι και η ψυχή μου άρπαζε φωτιά απο αγάπη. Ο σωστός άνθρωπος τη σωστή στιγμή. Και το αίμα κυλούσε απο τη σωστή πορεία. Ήθελα να σου φωνάξω πως σε αγαπάω. Και σου το φώναξα. Με τα μάτια. Και άκουσες. Με άκουσες και γύρισες. Και μου χαμογέλασες.

Και είπες πως αλήθεια ήταν κρίμα που είχαμε τόσο λίγο χρόνο. Θέλω να έχεις χρόνο Μ. Να έχεις πολύ χρόνο και να γελάς. Με τα γλυκά σου μάτια. Και θα σε ξαναδώ. Και θα σε ξαναγκαλιάσω. Και θα μου ξανακρατήσεις το χέρι με αγάπη ίσως σε κάποιο πανηγύρι...