Απο σήμερα...

Ξεκλέβω λίγο χρόνο για να γράψω. Ίσως βρήκα το γιατρικό για να ξεπεράσω εσένα και τον ιδιο μου τον εαυτό που με κρατάει πίσω στα δεσμά σου.
Θα πάω τελικά στο πάρτυ. Θα ετοιμαστώ με ταχείς ρυθμούς και θα πάω. Θα παλέψω. Θα χαμογελώ. Θα είσαι και συ εκει. Αλλα δε με νοιάζεις. Χρειάζομαι χρόνο και φροντίδα. Για μένα. Χρειάζομαι τη φροντίδα μου. Και ας είχα 38 πυρετό χτες εγώ θα πάω. Εγώ θα θέσω τα όρια μου. Θα την αγοράσω την τσάντα 30 ευρώ. Θα αγοράσω και ένα μπλουζάκι απο τα μπένετον. Απο αύριο θα φροντίζω ιδιαιτέρως τον εαυτό μου. Απο αύριο μόλις ξυπνάω θα κοιτώ τον εαυτό μου στον καθρέπτη και θα μου λέω καλημέρα. Απο αύριο θα σε βγάλω απο τη ζωή μου οριστικά. Απο αύριο όλα θα είναι αλλιώς. Παγωμένη είμαι και τώρα. Ξερω πως τώρα είσαι ακόμα πιο κοντά. Ξέρω πως ανα πάσα στιγμη θα βγώ έξω και θα είσαι εκέι. Ξέρω πως θα ξαναδώ τα παγωμένα σου μάτια και εκέινο το τρομακτικό ψυχεδελικό χαμόγελο. Πεινάω. Σε 40 λεπτά θα έρθει η Χ. και η Δ. σπίτι μου για να πάμε μαζί στο πάρτυ. Το σπίτι είναι άνω κάτω. Αλλα εγώ θα κάτσω να γράψω και όποτε τελειώσω με το γράψιμο θα αρχίσω να τακτοποιώ. Με βοηθάει πολύ που γράφω. Και ας μην τα διαβάζει κανείς. Αρκεί που φεύγουν απο μένα.

Θέλω να φροντίσω τον εαυτό μου. Θέλω να με βάλω μία νύχτα για ύπνο στην κούνια και να με νανουρίσω. Θέλω να με πάρω μια γλυκιά αγκαλιά και να μου δώσω ενα φιλί στο μέτωπο. Θέλω να δώσω στον εαυτό μου όλη αυτή την αγάπη και την φροντίδα που σου έδωσα απλόχερα και εσύ την πέταξες. Θέλω επιτέλους να αγαπήσω τον εαυτό μου όσο κανέναν άλλον πάνω στη γη. Σήμερα έπαψα να ζητώ την αγάπη των άλλων.
Απο σήμερα ζητώ τη δική μου αγάπη...